به دليل افزايش روزافزون جمعيت، امروزه پرورش بهينه گياهان سالم از اهميت ويژه اي برخوردار است. انقلاب سبز که در بين سالهاي 1950 تا اواخر 1960 پايه گذاري شد، افزايش بازده انواع محصولات کشاورزي در هر هکتار را به دنبال داشت که توليد منابع غذايي را 12 الي 13 درصد در کشورهاي توسعه يافته افزايش داد .

امروزه استفاده از هر روش و فناوري که به افزايش بازده محصولات کشاورزي بيانجامد، مورد استقبال قرار خواهد گرفت. از جمله اين روشها استفاده از انواع کودهاي شيميايي و زيستي است که نيازهاي گياه را در راستاي توليد محصول با کيفيت تامين مي کنند .

کود شيميايي ماده اي است که منشا مصنوعي دارد و به منظور حفظ رشد گياه به خاک افزوده مي شود. به طور کلي کودهاي شيميايي در دو دسته ماکرو و ميکرو جاي مي گيرند. دسته ماکرو شامل عناصر پرمصرف مانند ازت، فسفات، پتاس، گوگرد، کلسيم و منيزيم است و دسته ميکرو عناصري چون آهن، منگنز، روي، مس، بور و موليبدن که کمتر مورد نياز گياهان هستند را شامل مي شود. تقويت گياهان و تامين مواد مغذي آنها توسط کودهاي شيميايي، محدوديتها و معايبي به همراه دارد. از ميان اين معايب مي توان به ساخته شدن اين کودها از مواد غير تجديدپذير، عدم تقويت کيفيت خاک محل زندگي گياهان، ايجاد تغييرات شيميايي در خاک که حاصل اسيديته بالا و ناشي از اسيدهايي چون سولفوريک اسيد و هيدروکلوريک، آسيب رساندن به ميکروبيوم گياهان و همچنين احتمال فراهم کردن شرايط براي رشد آفات، اشاره کرد .

مصرف غيرمنطقي و بي رويه کودهاي شيميايي در مزرعه ها و باغ ها مهم ترين عامل شيوع سرطان معده در کشور محسوب مي شوند که از علل آن مي توان به وجود نيترات در مواد غذايي و آب آشاميدني اشاره کرد که توسط باکتريها در معده، به ماده سرطانزاي نيتريت تبديل مي شود .

کاربرد کودهاي زيستي و کودهاي نانو

امروزه کودهاي زيستي، جايگزين مناسبي براي کودهاي شيميايي به شمار مي روند. اين کودها از مواد تجديدپذير زيستي تشکيل شده اند و با وجود رساندن مواد غذايي در بازه اي طولاني تر به گياه، خاک را تقويت مي کند و با اثرات مثبتي که روي محيط اطراف ريشه گياه و ميکروبيوم آن مي گذارند، سلامت گياه را در طولاني مدت تضمين مي کنند. ماندگاري طولاني مدت اين کودها و عدم آلوده ساختن محيط زيست، از ديگر مزيتهاي اين کودها در مقايسه با کودهاي شيميايي است .

علاوه بر اين کودها، با پيشرفت فناوري نانو، کودهاي نانو نيز جايگزين مناسبي براي کودهاي شيميايي به شمار مي روند. انواع گوناگوني از ذرات نانو از جمله نانوتيوب هاي کربني و مواد مورد استفاده در کشاورزي از جمله فسفر، اوره و واليدامايسين، به صورت کودهاي نانو و آفت کشهاي نانو توليد شده اند. استفاده از اين ساختارهاي نانو اثرات مثبتي روي رشد و محصولات گياهان و همچنين جلوگيري از آفات داشته اند. آزادسازي مواد مورد نياز گياهان به صورت کنترل شده توسط اين فناوري، به حفظ تعادل عملکرد گياهان در طولاني مدت و بهينه سازي هزينه هاي پرورش و مراقبت از گياهان، کمک هاي شاياني خواهد کرد .