ايران نام سومين دارنده گاز در جهان را يدک ميکشد و آمار و ارقام نيز از رشد توليد گاز حاکي است .
آمارها حاکي است که ميانگين توليد گاز در ايران در سال 1391، 620 ميليون مترمکعب بوده که در سال گذشته با 30درصد رشد به روزانه 850 ميليون مترمکعب رسيده است. بر اين اساس بيشترين برداشت گاز از ميدان مشترک پارس جنوبي در سال 91، 280 ميليون مترمکعب بود که اين رقم در سال 1397 به 610 ميليون مترمکعب رسيده است .
در اين راستا، انتقاداتي به وزارت نفت وارد ميشود مبني بر اينکه گاز ايران آنطور که بايد و شايد در بازارهاي جهاني جايگاهي ندارد. انتقادي که وزير نفت با حضور در مجلس به آن پاسخ داد و دليل اصلي آن را جلوگيري از خام فروشي عنوان کرد .
به گفته زنگنه، نخستين سياست در بخش گاز، جايگزيني فرآوردههاي نفتي با آن است. هماکنون 20 ميليون مترمکعب گاز در حملونقل به جاي بنزين مصرف ميشود. همچنين با گازرساني روستايي بخش مهمي از گاز مايع و گازوئيل و نفت سفيد صرفهجويي ميشود که به کاهش آلودگي محيط زيست کمک ميکند .
بحث ديگر در رابطه با استفاده از منابع گازي، تزريق گاز به ميدانهاي نفتي است. همچنين تأمين گاز بهعنوان خوراک و مصرف در واحدهاي پتروشيمي، فولاد و ديگر صنايع اولويت سوم و صادرات گاز با خط لوله و گاز طبيعي مايع شده (الانجي) و گاز طبيعي فشرده (سيانجي) نيز اولويتهاي بعدي بخش گاز هستند .
بر اساس اين گزارش، ترکيه و عراق جزو مشتريان گازي ايران هستند که صادرات گاز از ايران به اين دو کشور ادامه دارد. در اين راستا طبق دو قرارداد صادرات گاز به عراق با ظرفيت روزانه آن 60 ميليون مترمکعب انجام ميشود .
اعداد و ارقام حاکي از آن است که حجم قرارداد گاز با ارمنستان و جمهوري آذربايجان محدود است اما قرارداد گازي پاکستان همچنان مسکوت مانده است. در واقع پاکستان قرارداد گاز با ايران را اجرا نکرده و تخلف کرده است، اين موضوع به نخستوزير اين کشور هم بازتاب داده شده و طرف پاکستاني اعلام کرده است تحت فشار سياسي آمريکا، عربستان و امارات هستيم .
قرارداد صادرات گاز به عمان از ديگر پروندههاي گازي مسکوت است که توافقنامه آن جدي است و بايد لولهگذاري در عمق 1000 متري دريا از سوي دو شرکت در دنيا انجام شود که شرکتها به دليل تحريم درباره آن اقدامي انجام نميدهند .